Powolna adopcja kosztuje użytkowników Bitcoina 500 mln USD w opłatach transakcyjnych

Opłaty dla Bitcoina zazwyczaj rosną w okresach dużej aktywności sieciowej. Ponieważ mempool zostaje zalany oczekującymi transakcjami, górnicy preferują te z wyższymi opłatami. W okresie ostatniego halvingu opłaty BTC osiągnęły najwyższy poziom od lata 2019 r. Skok aktywności sieciowej, który wydarzył się w okolicach tego wydarzenia, nastąpił w wyniku zwiększonych zakupów Bitcoina w nadziei na kolejny skok cenowy po halvingu.

531 MILLION USD COULD'VE BEEN SAVED IN FEES.

Our Case Study July Update concludes that users could've saved 57,817.69 BTC in transaction fees if they had fully adopted Segwit & Batching.

More here 👇https://t.co/5jTPpBkLhn@MartyBent have you seen this yet?

— Gustavo J. Flores E. (@gustavojfe) July 20, 2020

Spacer przez historię

Weźmy typową transakcję Bitcoina „ od Kowalskiego do Nowaka”. Kowalski wysyła 1 BTC do Nowaka z płatnością mającą dwa wyjścia: jedno docelowe, a drugie to „wyjście zmiany”. W oryginalnym oprogramowaniu dla klienta Bitcoina, opublikowanym w 2009 r., 65-bajtowy wymóg identyfikacji klucza publicznego oznaczał, że transakcja z jednym wejściem i dwoma wyjściami miała rozmiar 258 bajtów. Do 2012 roku programista Bitcoina Pieter Wuille zaproponował zmianę protokołu, która obejmowała skompresowane klucze publiczne. W późniejszym zaktualizowanym oprogramowaniu podstawowym rozmiar transakcji został zmniejszony do 226 bajtów. Wraz ze wzrostem popularności Bitcoina i pojawieniem się giełd kryptowalut, konieczne stało się przeprowadzenie wielu transakcji. W ten sposób pojawił się pomysł transakcji grupowych (batched transactions), które łączyły kilka wyjść w jedną płatność. Dzięki połączeniu skompresowanych kluczy publicznych z grupowaniem, każda kolejna transakcja wymagała dodatkowych 34 bajtów zamiast oryginalnych 226 bajtów. Ponieważ opłaty za Bitcoina są obliczane w satoshi przez bajty, płatność grupowa z dziesięcioma wyjściami to około 75% oszczędności opłat. We wczesnych dniach Bitcoina transakcje były wysyłane na adres IP do momentu aż wprowadzenie Pay to Public Key Hash (P2PKH) doprowadziło do pojawienia się adresów BTC. Dziś adresy te nazywane są starymi adresami i zaczynają się od „1”. Pay to Script Hash (P2SH) szybko stał się popularną funkcją, która umożliwiała użytkownikom przeprowadzanie programowalnych transakcji. Ten okres w ewolucji sieci Bitcoin doprowadził do pojawienia się adresów zaczynających się od „3”. Następnie w 2015 roku pojawił się pomysł SegWit, aktualizacja protokołu, która wymagałaby mniej miejsca na blok. To z kolei oznaczało obniżenie opłat transakcyjnych. SegWit został uruchomiony w 2017 roku i doprowadził do pojawienia się adresów „bc1”, znanych również jako adresy „bech32”.

Koszt powolnego SegWit i adopcji grupowania dla użytkowników Bitcoin

Według lipcowego raportu Veriphi, firmy konsultingowej dla Bitcoina, powolne tempo adopcji grupowania i SegWit przez giełdy, a szczególnie przez portfele, kosztowało użytkowników BTC dodatkowe 500 mln USD opłat transakcyjnych. W sierpniu 2019 r. BeInCrypto poinformowało, że Bitcoin zbliża się do 1 miliarda USD pod względem całkowitych opłat transakcyjnych. W następnym roku łączne opłaty za transakcje Bitcoina prawie przekroczyły 2 miliardy dolarów. Dane Veriphi pokazują, że z 1,95 miliarda dolarów opłat zapłaconych od 2012 roku, całkowita adopcja grupowania w sieci Bitcoin pozwoliłaby zaoszczędzić blisko 10% opłat. To daje oszałamiającą kwotę 195,4 miliona USD przy obecnej cenie rynkowej BTC. Rzeczywiście, amerykański gigant giełd kryptowalutowych Coinbase wprowadził grupowanie na swojej platformie dopiero w marcu 2020 r. Firma przyznaje, że wprowadzenie grupowych transakcji pozwoliłoby jej klientom zaoszczędzić około 50% opłat. Według badań z 2018 r. przeprowadzonych przez Nica Cartera, założyciela Coin Metrics, grupowanie stanowiło tylko 12% transakcji zarejestrowanych w sieci między listopadem 2017 r. a majem 2018 r. Pod koniec 2017 r. opłaty za BTC wynosiły średnio 20 USD, czasem nawet aż 50 USD. Z tego samego powodu pełna adopcja SegWit w sieci od końca sierpnia 2017 r. pozwoliłaby również zaoszczędzić około 190 GB przestrzeni na blockchainie. Jeśli chodzi o opłatę górniczą, użytkownicy Bitcoin zapłaciliby blisko 37 000 BTC mniej opłat, co wynosi około 340 milionów USD. Ponieważ coraz więcej portfeli i giełd zmierza w kierunku adopcji SegWit i grupowania transakcji, zatory w mempool mogą odejść w niepamięć dla Bitcoina. Następna dekada używania głównych kryptowalut może przynieść jeszcze wydajniejsze mechanizmy opłat transakcyjnych.